Inscrição
Ama silenciosamente o teu destino.
Nem pĂĄtria nem palavras memorĂĄveis
farĂŁo durar a luz nos teus sentidos:
alguns objectos que te lembrem, poucos livros
e versos que sĂlaba a sĂlaba transfiguras
até entardecer cada palavra.Teces o teu tremor. E sobre a pedra
a marca que ficar serĂĄ de ausĂȘncia.
Poemas sobre Pedras de LuĂs Filipe Castro Mendes
2 resultados Poemas de pedras de LuĂs Filipe Castro Mendes. Leia este e outros poemas de LuĂs Filipe Castro Mendes em Poetris.
Como o Coração
Tudo o que dizemos e fazemos
passa por esses momentos violentos do corpo,
onde os desejos vĂȘm beber como os animais cansados
chegam aos grandes rios originårios das nossas fundaçÔes.
Que memĂłria consentir entĂŁo aos corpos,
que lugar deserto às paixÔes, que curso
ao nosso descer o rio?Tu nĂŁo me respondes. Entramos no mais fundo
da pedra, no tĂșmulo preterido, espĂłlio
de um deus acossado, eu estrangeiro, eu esquecido.
Tu ocultas o coração, voltas-te de perfil
para as dunas, a pedra, pedra.
Não me respondes.Como o coração, dizes.