Poemas sobre Saber de Ant贸nio Gomes Leal

2 resultados
Poemas de saber de Ant贸nio Gomes Leal. Leia este e outros poemas de Ant贸nio Gomes Leal em Poetris.

Idylio d’Aldeia

N茫o sei que ha que me impelle
Para o teu escuro olhar!…
脡 mais branca a tua pelle,
Do que o linho de fiar!

脡 tua boca um bot茫o,
E o teu riso a lua nova; –
Quem me dera ter na cova
Os ais do teu cora莽茫o!

Mal podes saber o gosto
Que tive da vez primeira
Que te avistei, ao sol posto,
Debaixo d’esta amoreira!

Desde esse dia, andorinha!
Desde essa tarde infeliz,
Fiquei preso da covinha
Que fazes quando te ris!

N茫o sei que ha que me impelle
Para o teu escuro olhar!…
脡 mais branca a tua pelle
Do que o linho de fiar!

A minha alma n茫o descan莽a; –
Morra o sol, ou surja a aurora,
S贸 tu me lembras crean莽a
De cabellos c么r d’amora!

A tua doce ignorancia
T茫o cheia de singelesas…
Faz todas as almas presas
Como as perguntas da infancia!

Tu 茅s como um pomo d’ouro,
E o vivo sol que me alegras;
– Amo mais teu rir sonoro
Do que a voz das toutinegras!…

Continue lendo…

Mysticismo Humano

A alma 茅 como a noute escura, immensa e azul,
Tem o vago, o sinistro, e os canticos do sul,
Como os cantos d’amor serenos das ceifeiras
Que cantam ao luar, 谩 noute pelas eiras…
脕s vezes vem a nevoa 谩 alma satisfeita,
E cae sombria, vaga, e meuda e desfeita…
E como a folha morta em lagos somnolentos
As nossas illus玫es v茫o-se nos desalentos!

Tem um poder immenso as Cousas na tristeza!
Homem! conheces tu o que 茅 a natureza?…
– 脡 tudo o que nos cerca – 茅 o azul, o escuro,
脡 o cypreste esguio, a planta, o cedro duro,
A folha, o tronco a flor, os ramos friorentos,
脡 a floresta espessa esguedelhada aos ventos;
N茫o entra o vicio aqui com beijos dissolutos,
Nem as lendas do mal, nem os choros dos lutos!…

– E os que viram passar serenos os seus dias…
E curvados se v茫o, 谩s longas ventanias,
Cheio o peito de sol, atravez das florestas,
脕 calma do meio dia… e dormiam as sestas,
Tranquillos sobre a eira, entre as hervas nas leivas…

Continue lendo…