Sonetos sobre Amor de Machado de Assis

3 resultados
Sonetos de amor de Machado de Assis. Leia este e outros sonetos de Machado de Assis em Poetris.

LindĂłia

Vem, vem das águas, mísera Moema,
Senta-te aqui. As vozes lastimosas
Troca pelas cantigas deleitosas,
Ao pé da doce e pálida Coema.

Vós, sombras de Iguaçu e de Iracema,
Trazei nas mĂŁos, trazei no colo as rosas
Que o amor desabrochou e fez viçosas
Nas laudas de um poema e outro poema.

Chegai, folgai, cantai. É esta, é esta
De LindĂłia, que a voz suave e forte
Do vate celebrou, a alegre festa.

Além do amável, gracioso porte,
Vede o mimo, a ternura que lhe resta.
Tanto inda Ă© bela no seu rosto a morte

Camões II

Quando, transposta a lĂşgubre morada
Dos castigos, ascende o florentino
A regiĂŁo onde o clarĂŁo divino
Enche de intensa luz a alma nublada,

A saudosa Beatriz, a antiga amada,
A mĂŁo lhe estende e guia o peregrino,
E aquele olhar etéreo e cristalino
Rompe agora da pálpebra sagrada.

Tu que também o Purgatório andaste
Tu que rompeste os cĂ­rculos do Inferno,
Camões, se o teu amor fugir deixaste,

Ora o tens. como um guia alto e superno
Que a Natércia da vida que choraste
Chama-se GlĂłria e tem o amor eterno.

Alencar

HĂŁo de anos volver, – nĂŁo como as neves
De alheios climas, de geladas cores;
HĂŁo de os anos volver, mas como as flores,
Sobre o teu nome, vĂ­vidos e leves…

Tu, cearense musa, que os amores
Meigos e tristes, rĂşsticos e breves,
Da indiana escreveste,-ora os escreves
No volume dos pátrios esplendores.

E ao tornar este sol, que te há levado,
Já não acha a tristeza. Extinto é o dia
Da nossa dor, do nosso amargo espanto.

Porque o tempo implacável e pausado,
Que o homem consumiu na terra fria,
NĂŁo consumiu o engenho, a flor, o encanto…