Soneto XXXXVI
Tanto que sente enfraquecer o alento,
Quebrado o brio e jĂĄ menos ligeira
Co’ a longa idade e vida derradeira,
[A] Ăguia a presa siguir cortar o vento.Levanta o mais que pode o vĂŽo isento
E, firida do Sol desta maneira
Då no mar, recobrando a força inteira
E, com novo vigor, novo ornamento.Quem nĂŁo vĂȘ figurada a grande glĂłria
De ua alma, cuja vida mal gastada
Com nova penitĂȘncia se melhora.Ao alto se levanta co’a memĂłria,
E no divino amor toda abrasada
Cai no mar das lĂĄgrimas que chora.
Sonetos sobre Força de Vasco Mouzinho de Quebedo
2 resultados Sonetos de força de Vasco Mouzinho de Quebedo. Leia este e outros sonetos de Vasco Mouzinho de Quebedo em Poetris.
Soneto XVII
A Pero de Maris sobre o seu livro
Sentindo-se de força e vigor falta,
Mal a que o tempo enfim todos condena,
Renovar-se outra vez a Ăguia ordena,
Abre as asas ao Sol, e as nuvens salta.Depois que lĂĄ se vĂȘ soberba e alta,
Lança-se ao mar com fĂșria nĂŁo pequena,
E caindo-lhe a velha e antiga pena,
De nova glĂłria se reveste e esmalta.Mar sois Maris, a lĂngua lusitana
Ă esta Ăguia, que antiga se renova
E os ares sobre todas livre raia.Temo-lhe o caso de Ăcaro de ufana;
Mas se do Sol queimada em mar o prova,
SerĂĄ para que sempre nova saia.